Młodzież z grupy NEET to osoby nieaktywne zawodowo, zagrożone marginalizacją i wykluczeniem społecznym. Prowadzą z reguły aspołeczny tryb życia często mając również konflikty z prawem. Nie są zainteresowani podejmowaniem zatrudnienia, bo nie widzą takiej potrzeby, albo też nie mają ochoty szkolić się i dokształcać.
Przeszkody w aktywizacji młodzieży NEET
Dużą przeszkodę stanowi ubóstwo w rodzinie, sytuacje patologiczne oraz problemy wychowawcze. Młodzi ludzie z tej grupy nie posiadają często żadnych kwalifikacji zawodowych, czy doświadczenia zawodowego, bądź są one bardzo niewielkie lub niedostosowane do potrzeb rynku pracy. Ponadto nie potrafią poruszać się po rynku pracy, nie posiadają wiedzy o pracodawcach, nie umieją zaplanować ścieżki edukacyjnej i zawodowej.
Są to grupy bardzo trudne i niechętne aktywizacji, tym bardziej, że postrzega się ich jako źródło kłopotów, w odniesieniu do których należy stosować działania prewencyjne zapobiegające patologii i wykluczeniu społecznemu. osoby te często miały kontakty ze środkami odurzającymi.Nie są samodzielne życiowo i ekonomicznie. Wymagają szeroko rozumianego wsparcia
Młodzież NEET to także absolwenci szkół o różnym profilu, najczęściej ogólnokształcącym, którzy po zakończeniu edukacji są nieprzygotowani do wejścia na rynek pracy. Nie planują oni dalszych etapów kształcenia, a nie posiadają często żadnych kwalifikacji, czy doświadczenia pozwalającego na podjęcie pracy zawodowej, czy nawet na zaistnienie na rynku pracy.
Problemy związane z pracą z młodzieżą NEET
Brak stałych dochodów
Dosyć często spotykanym problemem jest pozostawanie na utrzymaniu rodziców lub korzystanie z dostępnych form świadczeń socjalnych i utrzymywanie się przy tym jedynie z pracy dorywczej, często o charakterze nielegalnym, ale pozwalającym na szybki zarobek, bez konieczności przepracowania określonego czasu niezbędnego do otrzymania wynagrodzenia.
Ta względna łatwość w otrzymywaniu świadczeń pomocy społecznej i brak nawyków pracy wyniesionych z domu osłabia motywację do podjęcia pracy, wzmacniając tym samym chęć do poszukiwania alternatywnych form uzyskiwania dochodów, wchodząc nierzadko w kolizję z prawem. Osoby te nie podejmują pracy ze względu na świadczenia z MOPS, brak planu na życie zawodowe i osobiste, życie,,z dnia na dzień”, niska samoocena, często podyktowana trudnościami w szkole, problemy związane ze środowiskiem rodzinnym, w tym uzależnienia występujące w rodzinie, uzależnianie od alkoholu, samotne wychowywanie dzieci w bardzo młodym wieku, brak umiejętności posługiwania się komputerem (nie posiadanie komputera)/
Braki w wykształceniu
Bardzo niskie wykształcenie, najczęściej podstawowe lub gimnazjalne, brak lub małe i do tego nieudokumentowane doświadczenie zawodowe. Niechęć pracodawców do zatrudniania pracowników niewykwalifikowanych lub posiadających niewystarczające, lub niedopasowane kwalifikacje zawodowe powoduje, że osoby z grupy NEET mogą liczyć głównie na krótkotrwałe zatrudnienie o charakterze tymczasowym, co z kolei przekłada się na ograniczenia materialne uniemożliwiające uzyskiwanie umiejętności i kwalifikacji gwarantujących znalezienie stałego zatrudnienia.
Dodatkowym utrudnieniem jest ponadto mała mobilność potencjalnych pracowników ze względu na niedogodności komunikacyjne czy brak prawa jazdy.
Bariery na rynku pracy
Pracodawcy nie chcą zatrudniać młodych ludzi pochodzących ze środowisk dysfunkcyjnych. Pomoc takim osobom jest dodatkowo utrudniona przez fakt, ze trafiają oni do instytucji, których pośrednictwo w zatrudnieniu wskazuje na ich pochodzenie z trudnego środowiska. W przypadku samotnego wychowywania dzieci przez młode matki, problemem jest brak możliwości podjęcia zatrudnienia ze względu na konieczność opieki nad dzieckiem.
Roszczeniowy stosunek do pracy
Częstą barierę w znalezieniu pracy stanowi roszczeniowy stosunek i nadmierne oczekiwania dotyczące warunków pracy i płacy, charakterystyczne przede wszystkim u absolwentów szkół ponadgimnazjalnych o profilu ogólnym. Pierwsza praca najczęściej jest poniżej ich oczekiwań finansowych i ambicjonalnych. Tacy młodzi ludzie wolą poczekać, aż na rynku znajdzie się coś, co odpowiada ich kwalifikacjom i zainteresowaniom.
Ponadto, kończąc edukację o kierunku, po którym nie znaleźli pracy, tracą motywację do dalszego kształcenia albo nie wiedzą, jakie kwalifikacje powinni zdobyć, aby znaleźć zatrudnienie.
Liczną grupę stanowią osoby z niewłaściwym systemem wartości, zaburzonymi wzorcami i zachowaniami, żyjące w ubóstwie, uzależnione od różnego rodzaju używek. Mogą przejawiać zachowania patologiczne. Nie chcą kontynuować kształcenia na poziomie ponadgimnazjalnym, jednocześnie nie mają możliwości podjęcia zatrudnienia z powodu braku wyuczonego zawodu. Nawet w momencie podjęcia szkolenia, są osobami problemowymi, niechętnie współpracującymi i niepoddającymi się wymogom regulaminowym, co przedkłada się tym samym na niską efektywność wsparcia.
